Hondsdraf = Glechoma hederacea is een overblijvende plant uit de familie der lipbloemigen.

Hondsdraf is een vlak groeiende niet hoge plant (maximaal 15 cm hoog) en een goede bodembedekker voor beschaduwde donkere of natte plekken in de tuin. Het is een gemakkelijk herkenbare plant met ronde blaadjes met een golvende rand en paarse trechtertjes als bloemetjes. Men kan het vinden op vochtige, beschutte plekken tussen grasstroken, bermen, bosranden en heggen.

Het is een van de eerste bijenplanten die vroeg gaat bloeien vanaf maart en zeker tot eind juni. De bloempjes zijn echt prachtig. Het is een belangrijke drachtplant voor wilde bijen, maar in feite noodzakelijk voor alle bijen, omdat het in het jaar een van de eerste voedselbronnen voor bijen is.

VROEGER GEBRUIK (VOOR DE BIER-BEREIDING)

Voor de zestiende eeuw werd hondsdraf gebruikt voor het helder maken van gistend bier. De bittere blaadjes werden hiervoor gebruikt. Later werd deze rol overgenomen door Hop. Een verwante toepassing was om bladeren van de hondsdraf toe te voegen aan vaten bier die mee gingen op lange zeereizen. Op deze wijze bleef het bier, dat toen niet gekoeld kon worden, beter op smaak.

Kransen en vlechten werden vroeger van hondsdraf gemaakt voor de viering van St.Jan  op 24 juni.

AANPLANT

Hondsdraf is een ideale bodembedekker. De slimste methode om deze plant aan te planten is door elders een paar plaggen met hondsdraf uit te steken en deze op 60 cm afstand in alle richtingen te planten. De groeikracht van hondsdraf is vrij groot, een stukje wortel is al voldoende om de plant elders uit te planten. Plantjes ervan in pot zijn ook regelmatig te koop voor rond de 1.75 per stuk.

MIERENBROODJES

Zaad van hondsdraf is vrij kort-levend. Hondsdraf is een van de planten die helemaal afhankelijk is van mieren voor de verspreiding van zijn zaad. Er zijn nogal wat plantensoorten die van mieren profiteren. Zo zijn de kiemingsomstandigheden in mierennesten vaak veel gunstiger dan elders. De bodem is er luchtiger. Vochtiger. Warmer en voedselrijker. In de loop van de evolutie heeft zich een mutualistische relaties tussen mieren en planten ontwikkeld. Zaden en/of vruchten ontwikkelden een voor mieren aantrekkelijk aanhangsel, een mierenbroodje. Vanwege de aantrekkelijkheid gingen de mieren ze verzamelen en dus verspreiden. Zo’n 200 Nederlandse plantensoorten worden door mieren verspreid. In een gewone tuin kan gemakkelijk het effect worden waargenomen van het verslepen dat mieren doen met zaden. Planten verschijnen soms ineens op een heel andere plek.

Planten die voor hun verspreiding vrijwel uitsluitend op mieren zijn aangewezen zijn onder andere de gaspeldoorn, bergvlas, sterhyacinth, vleugeltjesbloem, muurhelmbloem, longkruid, vogelmelk, overblijvende ossentong, zwartkoren, parelgras, drienerfmuur, narcis, gele dovenetel, dovenetel, nieskruid, duivenkervel, geelster, sneeuwklokje, hondsdraf, crocus, tandjesgras, rankende helmbloem, stinkende gauwe, herfsttijloos, bernagie, zenegroen, ossentong en anemoon.

Meer informatie hierover: http://www.nlmieren.nl/websitepages/MIERENALSZAAIERS.html

MEDICINAAL

Hondsdraf werd vroeger veel gebruikt als een sterk medicijn tegen problemen met de luchtwegen. En zo onder andere ingezet voor het losmaken van taai slijm. Verder werd hondsdraf onder andere ook gebruikt tegen jicht, door het aan badwater toe te voegen en als thee te gebruiken. Bij artritis, zenuwpijnen, tandpijn door op het verse blad te kauwen, bij bloedarmoede en herstel van wonden, bij nier- en blaas-stenen en reuma.

Hondsdraf heeft een sterke werking, dus nooit op je eigen houtje gebruiken!! Bij medische problemen altijd een arts raadplegen.

INHOUDSSTOFFEN

Hondsdraf wordt als een zwak-giftige plant gezien.

O,03 – 0,06% etherische olie, met Mono-terpeen-Ketone, waaronder Sesquiterpene, Glechomafuraan, Glechomanolide, Roosmarijnolie (1,5%), Koffiezuur, Ferulazuur, Sinapinzuur, Flavonoiden als Cymaroside, Cosmosysrine, Hyperoside, Iso-quercitrine, Lutolin-7-di-lucoside. Verder Tri-terpencarbonzuur als alfa en beta-Ursolzuur en Oleanolzuur en Hydroxy-vetzuren.

EETBAAR

Blad en bloem

Hondsdraf is een kruid of groente met een sterke smaak. Het kan zowel rauw als gekookt gebruikt worden. Daarbij kan men deze plant beter altijd met mate gebruiken. Vooral in combinatie met andere “wilde” of andere groente werkt het goed.

THEE VAN HONDSDRAF

In onze streken werd al lang thee gezet van hondsdraf: de groene thee van West-Europa.  Zelfs al in de tijd, toen er hier nog geen echte thee werd geïmporteerd. Ook van het gedroogd plant kan men thee-zetten, maar dan is de smaak snel heel sterk. Zelf hebben we voorkeur voor kruidenthee gezet met verse hondsdraf. Gemengd met citroen-verbena of citroen-melisse is die erg lekker.

RECEPT

KRUIDIGE KWARKMENGSEL als Beleg op Brood

• 100 gram kwark
• Eetlepel zure room
• Peper en zout
• ½ theelepel honing
• 2 eetlepels fijngehakte hondsdraf
• 4 takjes fijngehakte peterselie
• ½ fijngesneden ui of sjalot
• 6 kappertjes ( fijngesneden)

Kwark met zure room en de zout, peper en honing mooi luchtig kloppen. Dan de overige ingrediënten zeer fijn gehakt toevoegen. Koel wegzetten.

Is de smaak te sterk er meer kwark met zure room aan toevoegen.

PESTO

Met hondsdraf wordt ook een soort hondsdrafpesto gemaakt, met zonnepitten, olijfolie, knoflook, geraspte oude boerenkaas en fijn-gehakte hondsdraf. Pas hierbij ook op dat de smaak van hondsdraf niet te sterkt wordt.

Meer recepten met hondsdraf op Nederlands Dis: http://www.nederlands-dis.nl/basis/eten-uit-de-natuur/uit-de-natuur-of-je-tuin-hondsdraf/